اگر یک مرد جاافتاده درباره ساخت راکتور گداخت هسته ای با شما صحبت کرده و درخواست کند که به فرزند ۱۳ ساله تان اجازه دهید در گاراژ خانه وی به این پروژه کمک کند، چه عکس العملی نشان می دهید؟ احتمالا لبخندی زده، عقب عقب از وی دور شده و فرار می کنید. شاید هم سریعا با نیروهای پلیس یا امداد تماس بگیرید.
اما اگر این مرد کارل گرنینجر مدیر برنامه مایکروسافت باشد، باز هم فرار می کنید؟ این مرد دیوانه علم، گروهی از نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله را به عنوان کارآموز در گاراژ خانه اش به کار گرفته است تا در ساخت یک راکتور Farnsworth–Hirsch Fusor به وی کمک کنند. این ابزار یک راکتور هسته ای ساده است که اتم ها را با یکدیگر برخورد داده و تولید نوترون می کند، که این کار باعث تولید انرژی می شود. برای ساخت این پروژه بیش از ۱۰۰۰ ساعت (۴۰ روز) کار انجام گرفته است و هر بار گداخت هسته ای ۴۰ هزار ولت برق نیاز دارد. اگر شما هم به این پروژه علاقه مند شده اید و از پس قبض برق آن هم بر می آیید، پیشنهاد می کنم ویدیوی ۲۰ دقیقه ای سایت انگجت را از دست ندهید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر