به گزارش خبرگزاری مهر، بیشتر اوقات حد تصور انسان از عظمت جهان هستی دستخوش فراموشی می‌شود و به تدریج بزرگی برخی از رویدادهای طبیعی از یادها رفته و حتی گاه این رویدادها کوچک شمرده می‌شوند.
عظیمترین اجرامی که در جهان وجود دارند را بر روی زمین نمی‌توان یافت، زیرا فراتر از مرزهای جو زمین، حقایقی وجود دارند که سیاره کوچک آبی در برابرشان ذره‌ای غیر قابل مشاهده است.
بزرگترین سیاره جهان
سیاره مشتری از نظر بزرگی بر دیگر سیاره‌های سامانه خورشیدی حکمرانی می‌کند، مانند بسیاری از سیاره‌هایی که ابعاد آنها از حد استاندارد گذشته است، مشتری نیز سیاره‌ای گازی است که از هلیوم و هیدروژن ساخته شده است، با این همه تا به حال سیاره‌ای گازی‌تر و عظیمتر از مشتری نیز کشف شده است، سیاره TrES-4 که در سال 2006 در مدار ستاره‌ای درخشان در فاصله هزار و 500 سال نوری از زمین کشف شد. قطر این سیاره 1.8 برابر سیاره مشتری بود و از این رو به عنوان بزرگترین سیاره‌ای شناخته می‌شد که تا به حال رصد شده است.
بزرگترین سازه مصنوعی
تا زمانی که یک فضاپیمای غول پیکر و بیگانه در آسمان زمین مشاهده نشود، تا به امروز عظیمترین سازه مصنوعی جهان ایستگاه فضایی بین المللی است که 370 تن وزن داشته و 109 متر وسعت دارد.
بر اساس روند شکل گیری کهکشانها در مدل استاندارد، بزرگترین کهکشانها، کهکشانهای بیضی شکلی هستند که از برخورد کهکشانهای کوچکتر شکل می‌گیرند. بزرگترین نمونه کهکشان IC1101 است که در فاصله یک میلیارد سال نوری در مرکز خوشه کهکشانی Abell 2029 قرار گرفته است.
بزرگترین حفره
عنوان بزرگترین حفره جهان به یک سیاهچاله عظیم اختصاص ندارد، بلکه به فضای تاریک وسیعتری خطاب می‌شود. در بزرگترین فضایی که تا کنون مورد بررسی قرار گرفته است، کهکشانها از دیواره‌ها و گره‌هایی در وسعت چند میلیون سال نوری ساخته شده است که حفره‌ای در میان آن قرار دارد.
بزرگترین ستاره
در این جهان بزرگ ستاره‌ای به نام VY Canis Majoris در فاصله پنج هزار سال نوری از زمین وجود دارد که می‌تواند با ابعادی هشت میلیارد برابر ستاره سامانه خورشیدی، خورشید زمین را به راحتی ببلعد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر